Blue Heaven Loft
only uses
the perfect system : BRICON



All pigeon info
on the web



De Belgische Reisduif

 

in het Nederlands

en français in English in Deutsch in Chinese
 

« keer terug naar de weblog
 

 Gedane zaken en keuzes maken, nemen geen keer…
bericht gepost op donderdag 17 oktober 2013

Nog een keer over de ligging…
Dat de ligging van een duivenhok heel belangrijk is om tot extra sportieve prestaties te komen, heb ik nooit aan mijn wederhelft verteld voordien. Toen ik hier echter een ballonnetje over opliet zei ze spontaan :”Waarom heb je mij dat nooit gezegd dat de woonplaats waar je met duiven speelt heel belangrijk is voor je hobby?” “Willen we verhuizen?” ging ze nog verder. Echt waar, dat is geen fabeltje…
Toen we einde 2002, de laatste dag van het jaar, in België toekwamen, na een verblijf van 20 jaar in Taiwan, kon niemand vermoeden of voorspellen wat ik er de volgende tien jaar zou van terecht brengen? Een paar maanden voor onze terugkeer heb ik in België heel hard gezocht naar een geschikte plaats om met duiven opnieuw van start te gaan. Niet iederéén krijgt zo’n mogelijkheid aangeboden. En toch heb ik, dat meen ik persoonlijk, hierin een grote fout begaan bij het kopen van een woning helemaal aan de Oostkant van de Provincie Brabant gelegen. Jaren ervoor had ik uitgecijferd dat er veel betere plaatsen in ons land waren om gemakkelijk en goed met duiven te kunnen spelen. Bij aanvang van mijn onderzoek had ik Anderlues aangestreept, de plaats waar Raymond Cobut een gans leven lang Topprijzen behaalde op de Nationale vluchten. Vervolgens was het Leernes en omgeving, waar Marc Roosens jarenlang de wereld verbaasde met zijn behaalde successen op zware Halve Fond- en Fondvluchten. Maar van dit plan moest ik afzien omdat op beide plaatsen het niet gemakkelijk zou worden om ons te integreren. Een andere mogelijkheid die bij mij in de smaak viel was de streek rond Putte, Grasheide, Itegem, Schilde. Maar ook hier vonden we geen geschikte woning en accommodatie om met duiven te spelen. Ik was op dat ogenblik 68 en wou niet langer wachten door eerst bouwgrond te kopen en er nadien een huis en duivenhok op te plaatsen. Dat was uitgesloten. Mijn allerlaatste hoop die nu overbleef was Tessenderlo. Daar vonden we werkelijk de geschikte plaats met alles erop en eraan, ook een duivenhok waar flink werd op gespeeld. Maar helaas, het prijskaartje hiervoor viel ons te zwaar. Nadien werd het complex eigendom van de tandem Verrect-Ariën en kijk wat zij in een korte tijdspanne daar hebben klaargespeeld? Dat onze keuze uiteindelijk op Zoutleeuw viel, was de wens van mijn echtgenote die graag een woning wou in de nabijheid van mijn oudste zus (Glabbeek) en op een boogscheut verwijderd van de Familie Herbots waarmee we sedert lang een zeer goede relatie onderhielden. Maar ook wel omdat ik zag dat de mogelijkheid zich hier voordeed om er een Huyskens-VanRiel loft neer te zetten, juist georiënteerd zoals ik dat wou, dus O.Z.OOST gelegen. Natuurlijk keek iedereen verrast op toen dit nieuws bekend geraakte. Er waren immers veel betere plaatsen te vinden om zich te gaan vestigen en met duiven opnieuw te gaan spelen. Zoutleeuw was een plaats waar het moeilijk bleek, haast en praktisch uitgesloten, om een Nationale zege te behalen. Iedereen weet het nu hoe alles nadien, tot op heden, is verlopen. Toch blijft de vraag bij mij onbeantwoord: ”Wat zou er gebeurd zijn moest ik wel in Tessenderlo mijn intrek hebben kunnen nemen?” Maar ja, je weet het: ”Spijt over wat je deed, moet je niet hebben, wel moet je spijt hebben over wat je nog niet gedaan hebt! 2003-2004-2005-2006 werden, ondanks de ongunstige ligging, toch onverhoopte successen geboekt. De ene Nationale overwinning na de andere. In 2013 staat de teller nu op meer dan twintig. Hiertussen zijn er wel een paar Semi Nationale en Nationale Zone C overwinningen, plus een paar ook behaald bij de Duivinnen die bij aanvang nog een aparte Nationale dubbeling hadden. Wegens ons sterk spel met duivinnen en jaarlingen, bij aanvang, is er toen herrie gekomen. De KBDB besloot om de nationale Dubbeling voor duivinnen op de grote Zware Halve Fondvluchten af te schaffen. En het spel met de jaarlingen werd ook grondig gewijzigd in die zin dat er geen jaarduiven meer mochten gedubbeld worden en zelfs dat er geen wekelijkse vluchten (tussen de 400 en de 600 kilometers) mochten worden ingericht voor een jaarse duiven.


Uitstekende kweker in BLUE HEAVEN LOFT

Grit-Mineralen-Piksteen met leem
de duiven hebben tijdens de rui
ook behoefte hieraan

Hierop kwam er wel een reactie en nog wel vanuit Holland waar de illustere A.S. in het Weekblad “DE DUIF” letterlijk het volgende neerpende: “Alle herrie en problemen in België momenteel, met jaarlingen en duivinnen, zou er niet gekomen zijn, moest ene MVL van uit Taiwan niet naar België teruggekeerd zijn!” Einde citaat en ook einde verhaal...
Ook het uitgeven van mijn DVD “MICHEL VANLINT LIVE” (niet op mijn verzoek gemaakt, wel op vraag van de buitenwereld) heeft me meer nadeel dan goed bezorgd. Deze uitgifte heeft veel melkers wakker geschud en mijn uitspraak destijds dat men hier tijdens mijn 20 jaar verblijf in Taiwan, veel geslapen had en geen progressie had gemaakt, is mij toen niet in dank afgenomen. Want heel wat bestaande theoriën, heel duidelijk neergeschreven in boekvorm, werden immers als onbestaand beschouwd... De evolutie in de duivensport was niet meer te stoppen. Deze DVD, dat kan de uitgever ervan: ”Weekblad DE DUIF”, beamen, is nog steeds actueel en bij hen verkrijgbaar op de Redactie of via e-mail  deduif@deduif.be.
Haal hem vlug in huis en doe je voordeel er mee op.
En nu dan de beloofde reactie van een Wetenschapper, op mijn aanraden om Emdotrim 10% te gebruiken om het verloop van een uitstekende verpluiming te begunstigen. Zie hier de tekst:
Dag Kampioen,
Ik kan je nog weinig leren maar ik heb je Blog gelezen en het stoort me als wetenschapper en dierenarts dat je promotie maakt om je duiven blindelings te kuren met emdotrim.
We hebben het hier reeds over gehad.
Het kuren op zich kan afdoend zijn als de kiemen zoals salmonella gevoelig zijn voor uw emdotrim maar dat kan je niet zeggen als er geen onderzoek geweest is met een resistentietest.
Je hebt dan het idee dat je alle infecties overwonnen hebt maar dat is niet zo. Ik heb vanmorgen 5 stalen onderzocht op E coli bacteriën in de keel en van deze 5 stalen waren er 4 colistammen resistent voor sulfa-trimethoprim (theraprim, emdotrim, cosumix etc).
Dit wijst erop dat je zeer voorzichtig moet omspringen met het preventief gebruik van antibiotica.
Geniet van je rust,
Docteur

Sedochol:
handig in het gebruik

Ervaring en praktijk andermaal in aanvaring met de Wetenschap. Met alle respect voor onze Wetenschappers van vandaag, heb ik toch moeten vaststellen dat collega’s Dierenartsen zich wel positief uitlieten over het gebruik van Emdotrim en zelfs mijn fotoprint van het product gebruikten, om hun lezers hierover te informeren. Het is niet de eerste keer dat Wetenschappers het niet eens zijn met elkaar. Zo zijn ze er nog steeds niet uitgekomen of men nu wel of niet moet laten vaccineren tegen Paratyfus. De één is voor, de andere tegen...
Maar ook hier wil ik geen polemiek aangaan, want ik ben er wel echt van overtuigd dat, bij de beoefening van onze sport, het zonder deze Wetenschappers niet meer mogelijk is om constant en op hoog niveau de duivensport te blijven beoefenen.
Nu even toch nog een aanvulling bij mijn kritiek als antwoord op een Franstalige bericht over de inrichting van de Nationale vluchten waarop onze Waalse Vrienden steeds in het nadeel zouden zijn. De overvlucht, die wij Vlamingen  ieder weekend krijgen toebedeeld (+-100 kilometers), heeft nog een paar andere vaststellingen tot gevolg. Zo zullen onze duiven meermaals te kampen krijgen met de vermoeienis waarbij de pijngrens geregeld dient overschreden te worden. En als ik dan alleen maar kijk naar BLUE HEAVEN LOFT, dan betekent dit op een gans seizoen (+- 20 vluchten) toch min of meer een 2000 kilometers die ze meer dienen te overlappen. Wie zijn duiven dus wekelijks speelt (zoals wij), gedurende vier jaar  komt gemakkelijk aan een 8000 Kilometers dat onze duiven meer dienen te overbruggen, of hoor je niet goed... Misschien een raad voor onze Waalse vrienden? Persoonlijk denk ik dat er voor hen een oplossing bestaat. Wie de moed er voor heeft kan er zijn voordeel uit halen. Het aanleren om duiven alleen te laten vliegen op de weg naar huis toe. Dat alleen vliegen kan je wel bevorderen door je duiven, afzonderlijk, één per één los te laten bij doorgevoerde trainingen op 50 tot 100 kilometers afstand van het hok. En ook, door te gaan spelen in een maatschappij die helemaal te Westen van je hok gelegen is. De duiven leren hierdoor, op termijn, om vroegtijdig de groep te verlaten. Onthoud dit goed : niet ten Oosten van je hok...
We gaan het hier bij laten... We komen bij U terug op 31 oktober, de dag voor Allerheiligen.
Intussen nog het allerbeste...

Uw dienaar

THE LOST SON



  stuur uw reactie

« keer terug naar de weblog

 


© 2004 Michel Vanlint
Michel Vanlint
Bogaerdenstraat 33 / 3440 Zoutleeuw
Tel: +32(0)475 75 79 58 / Fax : +32(0)11 69 66 78
Email : michel@vanlint.be
Nedstat Basic - Gratis web site statistieken

Eigen homepage website teller