BORIS 2200650-04

Belofte maakt schuld. Dus hier nu het verhaal van “BORIS” : 2200650-04(zie afbeelding) de vader van “LEONA” : 1 Nationaal NEVERS(KBDB) en snelste van 14987 duiven.
Begin 2004 kregen we op een dag, in de vroege namiddag, een telefoontje van P.H. Hij had zojuist de Nationale Asduif KBDB Zware Halve Fond gekocht bij René Sterckx uit Begijnendijk en kon nu beslag leggen op de tweede ronde jonge duiven 2004 van dit hok. Of ik niet wou meedoen gezien ik nog ruim plaats had voor nog wat meer jonge duiven? De zaak was vlug beklonken. P.H. koos de onpare nummers en wij de pare ringnummers. Hiertussen zat ook de 2200650-04, een geblokte, flink uit de kluiten geschoten doffer, hij zou later de naam krijgen van “BORIS”. Omwille van zijn uitstekende vliegprestaties waaronder ook een 1 Nationale zege Gueret, zone C., Asduif ook van de Brabantse Unie en tevens Asduif Club de Fond de la Wallonie(C.F.W.) In deze groep duiven zat ook “BIANCA” de 2200620-04 die 6 Nationale Asduif KBDB zware Halve Fond zou worden, plus “BEAUTY” 2200612-04 die kopprijzen won van 100 tot 600 kilometers. “BORIS” nu was een duif waar men kon op rekenen. Hij was wel wat aan de zware kant, maar eens gemotiveerd kon hij bergen verzetten. Hij liet zich meermaals als eerste thuiskomer  in BLUE HEAVEN LOFT begroeten. Van hem vliegen er kinderen in Taiwan, met succes. Ook in de States en the United Kingdom doen zijn kinderen het uitstekend. In de winter van 2012 merkte mijn vrouw dat er iets misliep met hem. Hij zat toen gescheiden, samen tussen alle andere kweekdoffers. “BORIS” kwam niet van zijn zitplankje af en dat was het sein tot alarm slaan. Toen we hem onderzochten bleek hij een tamelijk groot gezwel te hebben onder de vleugel.
Met angstgevoel en twijfel werd “BORIS” overgebracht naar de ruimte waar laatkomers, gekwetste  en zieke duiven hun onderkomen vinden. Eerlijk gezegd ik dacht eerst dat dit gezwel vanzelf zou afvallen en verdwijnen. Maar ik was verkeerd. Het gezwel vergrootte nog en mijn wederhelft wou niet langer meer wachten om Boris mee naar de Veearts te nemen.  Diens diagnose viel als een verdicht voor ons. Hij kon hier niets meer aan doen…Terug naar huis dan maar er mee. Zijn gezondheidstoestand, de ene dag al wat beter dan de andere, verslechterde toch , weinige tijd nadien. Tot ik opmerkte dat hij geen graan meer pikte, alleen nog wat Nutripower. Een paar dagen later was het zover, hij bewoog bijna niet meer, met steeds zijn pijnlijke vleugel langs zijn lichaam. Ik kon het niet meer aanzien en wou ingrijpen. Maar dat was zonder de baas gerekend. “Je blijft van hem af” zei ze streng. Tegenspreken was niet eens aan de dagorde. Na veel wikken en wegen werd toch besloten om “BORIS” ergens te dumpen. We moesten toch juist naar mijn oudere zus(84 intussen). Onderweg vergaten we echter dat “Boris”, in een klein doosje zat achter mijn rijstoel. Het was bij valavond als we het erf van de ouderlijke woning opreden. Pas na de ontmoeting met mijn zus besefte ik dat vrouwlief me niet gevolgd was. Toen ik mijn dochter vroeg waar mama was…viel mijn frank pas. Even later echter was ze daar en vervoegde ons heel geheimzinnig en haast paniekerig. Pas bij het naar huis terug rijden, hoorde ik dat ze “Boris” van achter in de tuin had neergezet, tussen het hoge aardappelkruid en de welig bloeiende groenten. En nu komt het… Een dag later, ongeveer 10:30 A.M. rinkelt de telefoon… Mijn zus toch wel aan de lijn zeker, die me een hele boel verwijten naar het hoofd slingerde. “Zijt je niet verlegen, ge moest u schamen om zo’n zieke duif heimelijk aan mijn keukendeur achter te laten.” Gelukkig dat ik alles heel goed heb weten uit te leggen…Via de sticker op de chipsring had ze mijn telefoonnummer herkend, en dus gezien dat het een duif van bij ons was, die te voet, want vliegen kon “Boris” niet meer, vanuit de groentetuin tot bij haar woning was geraakt. Afstand +- 100meters. Toen mijn zus de keukendeur opende is “Boris” naar binnen gesukkeld, zijn pijnlijke vleugel steeds achter zich aan slepend, op sterven bijna dood. Ik ben vervolgens mijn wagen ingesprongen en heb “Boris” teruggehaald en  weer in zijn kooitje geplaatst. Hij heeft het nog een paar dagen volgehouden, waarschijnlijk dank zij de Nutripower die we hem dagelijks nog opspoten. Maar toen ik een tijdje later ’s morgens naar boven wou, zag ik dat het zo ver was.”Boris” was niet meer. Mevrouw heeft hem zachtjes vooraan op ons klein kerkhof(een paar vierkante meter groot) begraven… Het is steeds met weemoed als ik terugdenk aan het hele verhaal. Omdat vragen als : hoe “Boris” zich heeft weten te oriënteren om tot bij de keukendeur van mijn zus te geraken, ’s nachts dan nog en van op een plaats waar een katten populatie welig tiert, onbeantwoord blijven. Moraal van dit verhaal :  “We weten bijlange nog niet alles over het vernuftig in mekaar stekende oriëntatie vermogen bij onze reisduiven.”

DAISY 2190513-05

En nu, over de moeder van “LEONA”. Ook zij heeft een speciaal te vertellen verhaal. “DAISY”,2190513-05 is haar naam (zie afbeelding). Toen deze duif haar eerste veren had gegooid, deed ik een uitspraak die mijn echtgenote nooit vergeten zal. Toen we “Daisy” voor het eerst gingen koppelen , zei ik tegen haar : “Als er één duif is die nooit weg mag van Blue Heaven Loft dan is dat “Daisy”.  We zijn toen samen even gaan kijken naar haar afstamming. En wonder bij wonder zag ik dat ze het product was uit twee Nationale winnaars. Namelijk “ADONIS” 1141085-03, die de 1 ste Nationaal won op La Souterraine, gekoppeld toen aan “ANITA” 1141112-03, die eerste Nationaal won uit Vichy en ook nog Olympiade Asduif werd in Porto. Natuurlijk kende mijn vrouw “Daisy”, zij had de ring immers om haar poot geschoven, maar had ook verder hieraan geen speciale aandacht meer gegeven. Vrienden Taiwanezen kwamen op bezoek. Ze wilden graag wat duiven zien en ge weet hoe dat dan gaat. Nog maar een duif, nog maar één door de handen laten gaan. Toen ik hen echter “Daisy” in de handen stopte, viel hun mond open als het ware. Die moesten ze hebben, zonder enige twijfel. “HOW MUCH” klonk het. Ik zei alleen nog, hoor eens goed, zoiets moet je met mijn vrouw bespreken en afhandelen, wijl ik terug naar binnen wandelde. En Chinezen onder elkander, ze spreken dezelfde taal, dragen hetzelfde bloed met zich en je weet dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan? Maar toch zei mijn vrouw hun klaar en duidelijk. Deze duif mag niet weg. Ze heeft hen toen ons verhaal nog eens van A tot Z verteld. En de Taiwanese vrienden zijn vertrokken, wat ontgoocheld natuurlijk. Maar zo gaat dat in Blue Heaven Loft. En of ik trots ben op mijn halve trouwboek dat kan je toch geloven? In het leven is niet alles met geld te koop…En nu wordt “Daisy” toch wel de moeder van “Leona”: 1st Nationaal Nevers, die in feite één van onze testpiloten is die pas in 2011 in de maand september vanuit de volières naar de vlieghokken werd gehaald en van hieruit haar eerste rondjes rond Blue Heaven Loft kon maken. Toen “Daisy” dit ei deponeerde in 2011, recht uit gezegd, geen enkele haar op mijn kop dacht er toen aan dat hieruit onze LAATSTE Nationale overwinnaar zou geboren worden.

In onze volgende bijdrage brengen we u een reactie van een competente Wetenschapper die reageerde op mijn aanraden om Emdotrim te gebruiken voor een perfecte en ononderbroken verpluiming. Ik heb hier geen moeilijkheid mee om deze mail, integraal te publiceren. Kreeg intussen ook de toelating hiervoor. En ik dat ook gaan doen, alleen maar omdat ik overtuigd ben dat ervaring en praktijk het soms moeilijk hebben om Wetenschappers te volgen. Ik ondervind dat nu ook geregeld in discussies die ik dikwijls heb met mijn dochter Linda, pas begonnen aan haar derde jaar Farmaceutische Wetenschappen. Maar met steeds in mijn achterhoofd : dat echter niet alles wat blinkt goud is…

"HERBIAL" voor een optimale verpluiming

www.herbovet.com

En voor het ogenblik moet je er alleen maar voor zorgen dat je duiven , minstens eenmaal per week, de gelegenheid krijgen tot baden. Het vergemakkelijkt de verpluiming en vermindert de jeuk als gevolg hiervan. Duiven hebben behoefte hieraan. Nog niet opgemerkt hoe ze op bepaalde dagen met hun kop in de drinkpot hangen met openstaande veren? Voor ons en ook voor u een aanwijzing tot het geven van een deugddoend bad. Wie zei het daar ook al weer dat de prijzen in 2014 gaan gewonnen worden door duiven die in de herfst van 2013 een onberispelijke verpluiming hebben doorgemaakt?
Nog dit : laat je duiven tijdig enten tegen Paramixo. Naar het schijnt zou er geen entstof meer op de markt komen voor september 2014.  Maar goed dat je dit weet…

Stel het wel intussen, geniet van de kalme periode, wij zijn er terug de derde week van oktober.

Uw dienaar

THE LOST SON