Mooi weer en zuid-zuid westenwind, soms 4-5 Beaufort; hebben ons de gelegenheid gegeven om de vliegduiven fatsoenlijk af te richten. Vijf dagen na mekaar hebben we ze weggebracht tot maximum 40 kilometers. Maar de aangekondigde Noordoostenwind en de koude temperaturen van niet meer dan 12 graden Celsius waren er de oorzaak van dat we niet verder zijn gereden en de duiven dus ook in het weekend thuis hebben gehouden. Tijden en gewoontes zijn natuurlijk veranderd. Zeker na de lange duur van het slechte en gure weer is men geneigd om het nieuwe  seizoen zo snel mogelijk te kunnen aanvatten.

Maar haast en spoed zijn zelden goed. Ik weet als niet één dat men vroeger nooit intensief met duiven ging spelen vooraleer er bladeren aan de bomen stonden. Wijlen Jan Grondelaers en Jef Kempeneers, toch twee grootheden in onze sport, weliswaar op verschillend terrein, wel beiden zeiden steeds dat weduwnaars nooit aan de vluchten mochten beginnen zolang de temperatuur de 20 graden niet bereikte. En ja, dan zeggen we nog niets van de IJsheiligen die pas tegen half mei op de kalender staan. Ouderwets zullen sommigen zeggen, op dat vlak ben ik dat misschien wel , omdat ik er niet van hou om na een paar vluchten in koude weersomstandigheden, al te moeten ingrijpen en medicatie gebruiken om de opgedane en geleden schade weer te herstellen.(Dikke koppen zijn vaak de aanwijzing hiervan). Daarom is voorkomen steeds beter dan te moeten behandelen, zeker bij de aanvang van een nieuw vliegseizoen.

FLASH : Bij het schrijven van onze bijdrage kregen we plots een Internationale verbinding met Taiwan. Aan de lijn één van onze kennissen die verbouwereerd vertelde dat er van meer dan 60.000 duiven(ja, je leest dit goed), gelost van op 2 grote schepen in volle zee, slechts 3 duiven hun thuishaven bereikten. Het was de eerste vlucht op het programma, nagenoeg 350 kilometers en het groot aantal duiven kwam uit Taipei, Chin-Tzu, Taichung, Taoyuan…
Weeral drie miljonairs meer. Oorzaak van deze ramp : onvoldoende zichtbaarheid, hoge golven door een te onstuimige zee en felle winden die de duiven hebben doen afwijken naar het vaste land China en de Filippijnen. Maar dit heeft echt niets meer te maken met slimme duiven, afkomstig van beroemde families. We zien het eerder als een trekking van de Nationale loterij, waar ook veel gegadigden zijn, maar  weinige grote winners.

Vraag van een lezer : Iemand vroeg uitleg over het trainen, africhten en spelen van duivinnen op weduwschap. De voorgaande jaren had hij totaal weduwschap gespeeld maar wegens te weinig beschikbare tijd is hij nu overgestapt naar het duivinnenspel. Hij is van plan om ze wekelijks op Dinsdag en Vrijdag voor het inkorven een lapvluchtje te geven en ze dan na een half uurtje weer te gaan scheiden. Zaterdag na de thuiskomst van de vlucht laat hij ze altijd samen tot de avond invalt. Zijn effectieve vraag : “ Hou ik op deze omschreven manier duiven wel enkele maanden gemotiveerd of is het vuurtje dan te snel opgebrand?””Ze zien elkaar dus door de week tweemaal vrij kort en in het weekend een dikke halve dag. Ik hoop dat u mij vanuit uw ervaring en visie een antwoord of tip kan geven?” Getekend : W.S.

Het elkaar kort zien van doffer en duivin bij thuiskomst van een lapvlucht, heeft eerder een positief effect dan wel een negatieve werking. Duivinnen, in prima gezondheid, krijgen te gemakkelijk de neiging om onderling aan te spannen, vooral daar waar de duivinnen niet worden opgesloten. En lesbische neigingen kan je best missen als de pest. Wijl de melker van huis is ,lopen ze samen in een of andere hoek waar ze naar hartenlust kunnen vrijen. De belangstelling en hunkering naar hun duiver wordt hierdoor geminimaliseerd. Een zekere onverschilligheid tegen over hun duiver gaat optreden en dat is juist iets wat je moet trachten te voorkomen. Opsluiten is hiervoor het geschikte wapen. Wekelijks mee geven op de vluchten en hen dagelijks ,gretig doen trainen, één tot twee keer per dag naargelang de voorhanden liggende tijd, is een must. De voeding speelt hierbij dan ook nog een grote rol : wees bezorgd en waak erover dat de duivinnen niet aanvetten. Neem ze geregeld in de hand en let op het gevoel dat je krijgt over hun volume inhoud. Hierdoor kan je te weten komen of je hen, meer of minder moet gaat voederen. Wie dat onder de knie krijgt is op de goede  weg naar succes toe. Bovendien laat deze speelwijze je uiteindelijk ook nog toe om eind Juli of nog wat later de duiven kunstmatig op nest te brengen. Voedsterduiven moeten echter zorgen voor eieren en nadien kleine jongskens die kunnen worden ondergeschoven, op een geschikt ogenblik, naar gelang de belangrijkheid van de volgende vluchten. Dit systeem en deze werkwijze laat zeker toe om het seizoen af te maken op een succesvolle wijze. Voorwaarde is en blijft steeds dezelfde :” Ge moet over goede duiven beschikken!” Want van een ezel kan niemand een koerspaard maken.

En over de man , met zijn twee identieke hokafdelingen voor jonge duiven, waar op het ene hok de duiven 90 minuten vliegen en op het naast en aanpalende hok ze nog geen 15 minuten in de lucht blijven. Je weet intussen wat we hebben aangeraden : gewoon de duiven te verwisselen van hok en af te wachten wat dit geeft. Voor het ter perse gaan van ons bericht hebben we de man even opgebeld en hem naar uitleg gevraagd. Hij had daadwerkelijk mijn raad opgevolgd en na 4-5 dagen vlogen alle duiven nu ongeveer 90 minuten lang. Probleem voor hem opgelost. Voor ons echter blijft nog steeds de vraag open.
“Aan wat is zo iets nu te wijten?” Zonder ter plaatse een kijkje te gaan nemen moet ik jullie dus ook het antwoord schuldig blijven.

BLUE HEAVEN LOFT : Het opsluiten van wedstrijd duiven op zaterdag en zondag heeft meer nadelen dan we allemaal wel kunnen vermoeden. De beperkte ruimte waarover de vliegduivinnen beschikken zorgt ervoor dat de onderlinge toenadering en aantrekking voor elkaar snel toeneemt. Zelfs al kregen ze vijf dagen na elkaar hun doffer te zien bij het terugkeren van de trainingsvluchten tot 40 kilometers. Nu, slechts een paar dagen later zien we die onderlinge aandacht voor elkaar weer komen opdagen. Het lesbisch gevoel ontwikkelt zich snel. Dat is niet alleen het geval waar meerdere vrouwen samen zijn maar ook bij gescheiden in afzondering levende vliegduivinnen. Dit kan je natuurlijk niet toelaten en moet je zeker zoveel mogelijk trachten te voorkomen en verhinderen. Dus hebben we de periode dat ze vrij in en uit hun enge slaapplaats kunnen, weer gaan verkorten. Nu wordt het dus, vrij eten, drinken en terug opsluiten. Dat houdt echter in dat verder in het seizoen, als de verduistering is opgeheven, het warmer is geworden, we verplicht zijn om deze duiven ’s avonds, rond 21u.30 nogmaals even de gelegenheid te geven tot drinken. Ongelooflijk hoe ze zich allen nog eens flink laven en onmiddellijk  hierna weer hun rustplaatsje terug invliegen. Als beloning krijgen ze hiervoor nog een paar onberispelijke pinda’s. Neem het van mij aan dat wie zijn opgesloten weduweduivinnen verhindert om nogmaals te drinken voor ze de nacht ingaan, kan er van verzekerd zijn dat hun verteringsstelsel hieronder lijdt en dat ze hierdoor ook weer wat meer energie moeten verspillen om alle opgenomen granen te verwerken. Opgelet dus hiervoor…

Een Franstalige lezeres zond me een e-mail waarin ze aanhaalde dat de Noordenwind al de eerste problemen bij haar duiven had veroorzaakt. “ Hoe hieraan verhelpen?” zei ze , wijl ze ook verwees tegelijkertijd  naar mijn, verleden jaar einde seizoen, gedane belofte om de naam van een product kenbaar te maken waarmee ik succesvol het Herpesvirus had aangepakt. Nu is het zo dat het hier gaat over twee verschillende symptomen. De gevolgen van een koude noordenwind zijn niet dezelfde als een aandoening veroorzaakt door het herpesvirus. Het enige wat deze melkster moet doen is, met een paar duiven naar een competente Dierenarts gaan, die aan de hand van de verschijnselen waarschijnlijk een behandeling zal voorschrijven op basis van verschillende antibiotica. Zo zie je weer dat problemen met de kop en ogen zich reeds voordoen nog vooraleer het echte vliegseizoen definitief van start gaat. Begrijp je nu waarom we in BLUE HEAVEN LOFT zo voorzichtig zijn om bij koude noordenwind en te lage temperaturen onze duiven de weg op te sturen…het seizoen duurt nog zo lang…

Wie dezer dagen de kranten leest, naar de radio luistert of TV kijkt, zal het wel opgevallen zijn hoe vaak men berichtgeving meldt over Homo’s en hun entourage. Het huwelijk tussen twee partners van hetzelfde geslacht is nu ook toegelaten in Frankrijk. Meerderheid is er voor, maar heel veel mensen zijn er ook tegen, van daar het protest en betoging. Lesbische vrouwen profiteren hier dus ook van. We zien dit vaak ook voorkomen op het duivenhok. Duivinnen die met elkaar hun gevoelens wisselen en doffers, weliswaar in veel mindere mate, die elkaar trappen meer dan naar hartenlust.  Deze neigingen zijn nefast en blijven onnatuurlijk. Hier kan niets van voortkomen en wat doen we er mee? Ofwel maken we een einde aan de relatie door een scheiding, ofwel worden ze gewoon opgeruimd, en dat is nog wel de beste oplossing, omdat zulke neigingen uiteindelijk ook een stimulans gaan worden om anderen hier toe aan te zetten. Homo’s en lesbiennes, op onze vlieghokken horen ze zeker niet thuis! En wat mij betreft : zie je mij al met een homo het bed in duiken? NEVER(Nooit). Met een Lesbienne misschien wel, maar dan alleen om haar te tonen dat ze geen speelgoed nodig heeft…

Tot de volgende keer,

Uw dienaar

THE LOST SON