Tussen Kerstmis en Nieuwjaar hebben we ruimschoots kunnen profiteren om aan inventaris en evaluatie te doen bij onze vliegduiven. Nu mag ik wel zeggen dat, na onderzoek, alle duiven op het vlieghok, en dat zijn zowel de Duivers als de Duivinnen, hun tiende pen al hebben gegooid. Deze zijn nog niet gekoppeld en dat zal pas gebeuren, naar ouderwetse gewoonte , op 2 Februari 2013, Feest van O.L.Vrouw Lichtmis. We zeggen en schrijven nu : 28 december 2012. We zijn weer even echt gaan melken en polshoogte gaan nemen om ons te realiseren dat alles loopt zoals het hoeft, en dat de rui geen enkele onderbreking heeft gekend. Daar zijn we terecht gelukkig mee. Als je weet dat alle aanwezig zijnde duiven op ons vlieghok tot half september, t.t.z. tot en met de laatste Nationale vlucht uit Gueret(567km) op reis zijn gegaan. Toen stonden ze nog op 6-7 pennen en die zijn er nu allemaal uit, nog voor de jaarwisseling. We zien dit graag en het is voor ons het beste bewijs ook dat het systeem dat we volgen, qua begeleiding, volledig klopt.

Winterconditie: losvliegende weduwnaars		Vertrouwen tussen duif en melker is van groot belang

We hebben dus ruim onze tijd genomen om ons hiervan te overtuigen. Heel wat duiven passeerden de revue. En hoe meer duiven ik in handen nam, hoe betere indruk ik kreeg over hun nieuw, zacht en zijdeachtig gevederte waarmee ze in 2013 de concurrentie het lont aan de schenen moeten leggen. Ik kan me van de indruk niet ontdoen en andermaal ga ik, langs deze weg, een uitdaging aan door op paper te zetten dat “BLUE HEAVEN LOFT” in 2013 zeker zijn rol zal spelen op de nationale Zware Halve Fondvluchten ingericht door de KBDB.  We gaan volop voor een nieuwe Nationale zege…Hopelijk houdt de KBDB haar been stijf en zal de nationale Kalender, zoals uitgestippeld, zonder wijzigingen worden goedgekeurd. Nog even geduld hiervoor…
De laatste dagen van december 2012 zijn we ook even een kijkje gaan nemen op een paar Publieke verkopingen, georganiseerd en gepresenteerd door “LA COLOMBOPHILIE BELGE”.
Prachtig de manier waarop alle duiven beschreven- en aan het publiek worden voorgesteld. Wie van te voren ook even tijd maakt om grondig een kijkje te gaan nemen op Internet, zal vaststellen dat er speciale zorg wordt besteed om iedere, te koop zijnde duif, met uitgebreide gegevens voor te stellen.
Wanneer je nu de Aspirant kopers even van nabij gade slaat, dan zie je heel duidelijk dat er nog steeds geen verandering is gekomen in gans het scenario. Mensen bekijken duiven, noteren links of rechts wat om dan naar een volgende duif over te gaan. Ook die wordt dan weer uitvoerig bekeken en betast. Maar wat zie je tijdens de verkoop, wanneer duif per duif wordt aangeboden en opgeroepen? Van de door melkers genoteerde duiven kan er weinig of niets worden bemachtigd. Het voorgenomen budget laat niet toe om de laatste bieder nog één keer de mond te snoeren. Nu neem ik aan dat als je naar een verkoop gaat je ook op voorhand weet wat je eigenlijk wil. Wie op zoek is naar een Duiver gaat zijn kans wagen op een paar Duivers waarvoor hij in gedachte een paar duivinnen op eigen hok heeft. Wie op zoek is naar versterking en thuis een Super Duiver zitten heeft, gaat op zoek naar een geschikte Duivin voor deze Doffer. Maar wat zie je echter veelvuldig gebeuren? Wanneer nu de geselecteerde Duiver/Duivin aan bod komt, gaat de prijs hoger dan verwacht en moet er dus, noodgedwongen worden afgezien van de aankoop. En nadien is het volgens mij verkeerd om zijn  niet haalbare gemaakte keuze te gaan vervangen door aankoop van  een paar duiven wat verder in de verkoop. Normaal vinden we zo iets niet. Maar even later gebeurt het opnieuw en dan gaat men plots bieden op andere duiven, die men niet eens heeft vastgehad of nagekeken, duiven  die door de oproeper wel geprezen worden maar waarvan de koper uiteindelijk niet goed weet of hij nu een duiver of een duivin heeft gekocht. Men koopt hier dus louter om toch maar de Origine van de verkoper op zijn hok te hebben. En dat vind ik verkeerd. Want hiermede geraakt men niet verder. Wij doen het anders . Indien we op zoek zijn naar versterking,( en wie is dat niet?) dan gaan we eerst het Verkoopsprogramma uitpluizen, om nadien een grondige studie te gaan maken op het Internet. Eens onze keuze gemaakt, wordt er met veel enthousiasme uitgekeken naar de verkoop zelf, waar de duiven in levende lijve dan aanwezig zijn en bezichtigd kunnen worden. Slagen we er niet in om, de door ons begeerde duif, te kopen, gaan we nooit als compensatie nog een paar andere kopen. Dat is natuurlijk ieders gedacht en hiervoor willen we wel respect op brengen.
Maar herinner je u nog wat wijlen Piet de Weerd zei? Wijl hij een duif in zijn handen had en deze onderwierp  aan een keuring.” 90% van deze duif in mijn handen, is Oriëntatie en hij greep haar kop tussen duim en wijsvinger.””Hierin kunnen we niet kijken, alleen maar gissen naar wat de uitstraling van deze duif ons schenkt. Een  droge witte neus, een glanzend, gekleurd en goed gesloten oog en daarmee is de kous af.” “Blijft dan nog 10% over  om ons een idee te vormen van de in mijn handen liggende duif.” En Piet verwees naar de sterkte van haar karkas, naar de soepele vleugel ,de trillende spieren, de haast aan elkaar gesloten stuitbeentjes, dicht aanleunend  bij het uiteinde van het borstbeen. Hierin moet men zich oefenen door zoveel mogelijk duiven in handen te nemen(Publieke Verkopingen lenen zich hier goed voor) en ze  te vergelijken met de beste duiven op je hok. En Piet vervolgt :” Van die 10% die ons geboden wordt, is er niet eens 1%  dat de meeste melkers zien en waarnemen en ook weten te waarderen.”
Gelukkig zijn onze ogen allemaal verschillend.  Wat de één mooi vindt, wordt door een ander genegeerd. En dat is maar goed ook. Stel je even voor : moesten we allemaal tegelijk verliefd geraken op eenzelfde mooie vrouw? Wat zou er dan gebeuren? Ja, bij duiven en vrouwen geldt dezelfde regel en dat zal nooit veranderen. Beiden moet je eerst door je handen laten gaan om precies te weten welk vlees je in de kuip hebt.

Eiwitten en Omega 3 : tijdens de kweekperiode verkrijgbaar bij de betere dierenarts

BLUE HEAVEN LOFT : Onze kweekduiven hebben allen, op een paar koppels na, hun eerste eitje gedropt tussen de negende en de twaalfde dag na de koppeling. Eens het tweede ei gelegd ,zijn we als volgt te werk gegaan.  We hebben alle eieren van de kweekduiven, stande pede, rond drie uur in de namiddag, weggenomen en bij onze voedsters ondergeschoven. Dat doen we ieder jaar want zo bekomen we binst de twee weken vier eieren van eenzelfde koppel. De tweede leg mogen ze dan weer zelf uitbroeden en de jongen hieruit groot brengen. De bedoeling is dat de duivin zich niet opnieuw gaat sluiten na het wegnemen van de eerste eieren. Indien men een paar dagen langer wacht om de eieren weg te nemen, vertraagt men hierdoor het leggen van de volgende ronde eieren, minstens met twee drie dagen. Wie echter zorgt voor voldoende grit , kalksteen en vitamineral hoeft dan niets te vrezen en het rijzen van de eieren valt dan echt wel mee.
We hebben voor U onlangs nog een zeer interessante bijdrage gelezen over “Ademhalingsproblemen en het Herpesvirus bij duiven”  De toelating van de Wetenschappers om hun bijdrage te publiceren via onze website, hebben we intussen gekregen.  Je krijgt van ons dus de volledige publicatie hiervan bij de aanhef van ons volgend bericht.
Tot dan en intussen alvast nog het allerbeste van…
Uw Dienaar

THE LOST SON