Blue Heaven Loft
only uses
the perfect system : BRICON



All pigeon info
on the web



De Belgische Reisduif

 

in het Nederlands

en français in English in Deutsch in Chinese
 

« keer terug naar de weblog
 

 Geloof slechts de helft van wat je ziet en niets van wat je hoort…
bericht gepost op donderdag 3 november 2011

Keuzes maken is niet altijd even gemakkelijk. Ik zei dat vroeger reeds : Wie kiest tussen twee dingen, heeft wel het ene maar mist het andere. Wie  zinnens is om aan winterkweek te beginnen moet hier wel rekening mee houden. Wanneer we nu duiven selecteren en uitzoeken waar we winterkweek mee doen, werken we als volgt: eerst worden alle duiven gepakt en in manden gezet, liefst niet te dik op een. Vanuit de buiten volières verhuizen ze dan naar een ruimte onder de hokken waar ze minstens twee uur, onaangeroerd, blijven staan. We zorgen er wel voor dat de duiven wat donker zitten, zodat ze minder gaan vechten en geleidelijk tot rust komen. Mijn vrouw heeft steeds een hand in heel dat gebeuren dat zich jaarlijks opnieuw afspeelt.  Zij, handig als niet een in het vatten van duiven, is het die duif per duif uit de manden neemt en ze aan mij doorgeeft. Het gezegde is nochtans : “ Waar broeken spreken moeten rokken zwijgen”. Bij ons thuis is dat dus niet het geval.  Gewoonlijk vangen we aan met de Duivers. Maar dit jaar moeten de duivinnen er eerst aan geloven en de revue passeren. Zij zijn immers toch wel de belangrijkste partner bij het samenstellen van een kweekkoppel. Te kleine duivinnen worden geweerd, daar waar tamelijk grote wijfjes onze voorkeur genieten. Natuurlijk gaan we geen duiven selecteren zo groot als soepkiekens. We zoeken naar duivinnen die goed in de hand liggen, die een rustige ademhaling hebben en min of meer het juiste gewicht hebben in overeenstemming met hun volume. Iedere duif heeft of krijgt bij ons een voorgedrukte  fiche op naam, waar alles op genoteerd wordt. Buiten het ringnummer is er plaats voorzien voor aanduiding van kleur, geslacht, kleur van de ogen, lange of korte spieren, pluimen kwaliteit, karaktertrekken en algemene indruk. Is de duif geslaagd bij het ter hand nemen, wil dit zeggen dat ze goed bevonden is voor een verdere controle. We kijken vervolgens naar het evenwicht en het slot…niet te onderschatten! En duiven waar je twee vingers kunt leggen in de opening tussen het uiteinde van het borstbeen en de stuitbeentjes(die steeds een stevige indruk moeten geven) worden zo wie zo  op zij gezet. Dergelijke duiven  bestaan uit twee delen en slepen als het ware een aanhangwagen met zich. Voor de kweek is zo’n mankement dodelijk. Het berust op een fout die twee keer op de drie ook vererfd wordt. Men noemt het ook duiven met een slecht slot. Weg er mee dus… We zoeken nu verder naar nog meer zichtbare kwaliteiten. Van belang is ook een zijdeachtig gevederte. Duiven die het hebben zijn bevoordeeld bij vochtige weersomstandigheden.  Als een duif in je  beiden handen ligt , voer dan maar eens een lichte druk uit op het borstbeen wijl je de twee duimen boven op de rug houdt .Een duif  die een geluid maakt dat uit de longen komt , wordt bij ons niet weerhouden  om aan winterkweek te doen. In een verder stadium onderzoeken we de vleugel, een belangrijk werk instrument en we kijken ook even in de keel die alles verraadt over de huidige gezondheid  toestand van de duif in kwestie. Even uitwijden over de vleugel nu. Voor ons van zeer groot belang bij de selectie en reservatie. Duiven met een min punt op dit onderdeel(vleugel) gaan er ook uit. Het draagvlak  bij de  vleugel van een duif moet geheel in verhouding staan met haar volume en gewicht. Duiven met een lange(grote) en soepele vleugel krijgen voorkeur op duiven met eerder kortere en stramme vleugel. We zien graag duiven met een korte achtervleugel, maar het meest van al zijn we steeds opzoek naar duiven wiens vleugel twee duidelijk verspringingen heeft. De overgang van de achtervleugel naar de eerste slagpen moet duidelijk merkbaar zijn , wijl een verspringing van de zevende pen een meerwaarde toekent aan het in handen liggende individu. De slagpennen moeten flexibel zijn en bovendien ook soepel.  Als je ze tussen duim en wijsvinger even plooit mag je het gevoel niet krijgen dat ze gaan breken. De top van de laatste slagpennen moet afgerond zijn en liefst nog van al zien we graag een duif wiens tiende slagpen minstens even lang is als haar negende. En mooi om zien is het wanneer de laatste vier slagpennen even lang zijn.

De baarden van deze pennen mogen in geen geval te breed uitvallen.( zie voorbeeld) Duiven met brede baarden vererven dit gebrek op grote schaal. Wie hier niet op let gaat met verloop van tijd  duiven kweken met kiekepennen. Bij de laatste vier slagpennen zoeken we steeds naar een paar pennen die de vorm aannemen van een lemmet van een ver versleten aardappelmes(schiller). Bovendien is een korte dikke voorarm van de vleugel, die stevig vast zit aan het lichaam ook een pluspunt. Het borstbeen nu : een duif met een lang borstbeen heeft normaal gezien ook lange spieren. Als deze spieren dan nog gaan aan voelen als een opgeblazen binnenband van een fiets kan je stellen dat je hier te doen hebt met een uitzonderlijke duif. Het borstbeen moet je een sterke en stevige indruk geven. Duiven wiens borstkam aanvoelt als dat van een scherp mes moet je niet aan de kweek zetten. Ook al hebben ze voordien een paar prijzen gewonnen, voor de kweek zouden ze niet in aanmerking mogen komen. Nu nog wat over het slot en de stuitbeentjes van de kweekduiven. Een duif met stevige stuitbeentjes heeft die gewoonlijk ook goed gesloten,dicht bij elkaar en ook zeer nauw aanleunend bij het uiteinde van het borstbeen. Ze moeten je een krachtige indruk geven wanneer je met wijs- en middenvinger van je rechterhand over het uiteinde van het borstbeen glijdt. Dat vraagt wat behendigheid en alleen door veel oefening ga je dat onder de knie kunnen krijgen. Maar het loont wel de moeite naar de toekomst toe gezien. De meeste melkers houden een duif vast met de poten geklemd tussen wijs- en middenvinger. Dat is uit veiligheid want zo kan de duif normaal gezien niet ontsnappen. Toch is het beter en zeker aangewezen om met beide handen de duif aan te voelen en te betasten. Met je rechterhand kan je dan meteen het slot en de stuitbeentjes aan een onderzoek onderwerpen terwijl je linkerhand je toelaat om de spieren, langs het borstbeen gelegen, te beoordelen. Wees natuurlijk voorzichtig hiermee en houd de duif  met de borst tegen je lichaam aangedrukt. Probeer het eerst binnenshuis want ik blijf erbij dat hij die een duif beoordeelt met de pootjes tussen wijs-en middenvinger geklemd, geen juiste en exacte indruk kan krijgen over het slot en de aansluiting van de stuitbeentjes  bij het uiteinde van het borstbeen. Ik val misschien wel in herhaling maar dat duidt op het belang dat ik hecht aan deze techniek  om duiven te beoordelen. Tenslotte nog dit : Wij zijn steeds op zoek naar duiven met een perfect evenwicht, duiven die goed in de hand liggen, vliegen gemakkelijker en langer en worden hierdoor ook minder snel vermoeid. Volgende keer gaan we de keel en de ogen aanpakken met daarbij ook de zoektocht aansnijden naar de combinatie geschiktheid van zowel Duiver als duivin die we gaan gebruiken als kweekkoppel. In feite weet iedereen wel dat de ogen de spiegel van de ziel zijn. Maar onthoud van nu al dat ogen zeer bedrieglijk kunnen zijn. Bij vrouwen is dat niet anders. Je hebt vrouwen met hemels blauwe  mooie ogen, ze behoren normaal ook toe aan beeldschone feministen. Opgepast hiervoor dus. Want een mooie vrouw behoort de wereld,- een lelijke alleen jou…Daarom is het wel goed om je ogen wijd open te houden voor het huwelijk en half dicht erna.

“BLUE HEAVEN LOFT”

Op de vlieghokken heerst er absolute rust , pluimpjes vallen en dwarrelen nog steeds in het rond. Goed dat de stofzuiger is uitgevonden, we maken er dagelijks dankbaar  gebruik van. We voederen, sinds een paar dagen, nog maar één keer per dag en wel in de namiddag, tussen drie en vier. Iedere dag dat het weer dit toelaat mogen de vliegduiven ook naar buiten wijl we de hokken kuisen en iedere afdeling opnieuw voorzien van vers drinkwater. Hierin doen we momenteel “BRONCHOFIT”, een vloeibare thee waarin ook Oregano is toegevoegd. Het is een 100% natuurlijk preparaat dat de conditie ondersteunt van het ademhalings- en spijsverteringsstelsel.  We gaan dit een drietal weken geven wijl we het dagelijks rantsoen eten afwisselend voorzien van “HERBIAL”  of “ZELL-OXYGEN” en droogmaken met “B.M.T.”(Biergist-Melkgist-Tarwekiemen.) Onze kweekduiven, deze die overbleven na de selectie, en de duiven die het kweekhok gaan vervoegen zijn volledig door de rui heen, op een paar uitzonderingen na. We hebben ook ieder jaar de gewoonte om onze kweekduiven uit te dunnen, rekening houdende met hun ouderdom. Zo zullen eind november, begin december geen duiven meer op het kweekhok zitten die geboren zijn in 2003-2004. Ook al doet het pijn om zich van deze duiven te ontdoen. Zij zijn en liggen in feite aan de basis van al onze successen in de duivensport. 2003(onze terugkeer naar België) was het eerste jaar dat we terug aanvingen met het kweken en spelen van duiven, dat na een onderbreking van 20 jaar die we in Taiwan doorbrachten. En eerlijk gezegd, we hebben onze terugkomst nog geen moment beklaagd. Immers :”Wel geleefd heeft hij, die goed verborgen geleefd heeft.” En het is beter twee jaar te vroeg te sterven dan een jaar te lang te leven… We zijn er terug op 17 november, een paar dagen voor de K.B.D.B. festiviteiten in Oostende. Tot dan…

THE LOST SON

 

 
 
 
  stuur uw reactie

« keer terug naar de weblog

 


© 2004 Michel Vanlint
Michel Vanlint
Bogaerdenstraat 33 / 3440 Zoutleeuw
Tel: +32(0)475 75 79 58 / Fax : +32(0)11 69 66 78
Email : michel@vanlint.be
Nedstat Basic - Gratis web site statistieken

Eigen homepage website teller