“Blue Heaven loft” : De duiven doen het nog goed.  Had ik je niet gezegd dat ze klaar zouden zijn voor Argenton Nationaal(540Km.) En als je dan zeven duiven speelt bij de eerste honderd Nationaal tegen meer dan  30.000 duiven, oude-jaar-en jonge duiven samen, dan mag je niet klagen. Intussen hebben we alle oude-en jaarduiven op nest gebracht. Dit is ieder jaar een heel spektakel. Na Bourges Nationaal(31/7) werden de vliegduiven samen gelaten om vier nachten later( op drift en jagen) weer ingekorfd te worden voor een vlucht uit Blois(454 Km.), als voorbereiding naar Argenton (550km)toe. ’s Maandags, de week voor Argenton hebben we hen dan eieren onder gestopt. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Met heel veel aandringen en veel goeie wil  gingen alle koppels aan het broeden, om drie nachten nadien weer ingekorfd te worden. Dit was echt geen goede nest positie, maar desondanks kregen we een meer dan bevredigend resultaat. Maar om dan bij de thuiskomst hen opnieuw ervan te overtuigen om die koude eieren weer te gaan bebroeden , het vraagt veel geduld. Natuurlijk is het ons gelukt maar het kost wel wat energie en tijd. Vier dagen na de thuiskomst van Argenton, de dag dus van alweer een inkorving voor een tussenvlucht uit Blois(454Km) in voorbereiding voor de Nationale vlucht uit La Souterraine(573Km), hebben we ieder koppel een jong van een dag of  vier vijf ondergeschoven. Onze voedster duiven werden hiervoor speciaal opnieuw samengebracht en volgens een uitgestippeld plan als dusdanig gekoppeld. Blois was geen gemakkelijke vlucht in het pas voorbije weekeinde. Het was warm en zonnig met snelheden van om en bij de 1300m/m. Maar onze uitslag mag opnieuw gezien worden. Samen met mijn vrouw hebben we alle duiven,zaterdag, de dag van de thuiskomst weer gedruppeld(oog en neusgaten). Mijn vrouw is hier handiger in dan ik die het wat gemakkelijker begint op te nemen. Ik voel me echter geliefd en statistieken wijzen uit dat mensen die zich geliefd voelen langer leven en gezonder zijn. Trouwens volgens dezelfde bron leven ook getrouwde mensen langer en zijn ze minder vaak ziek dan ongetrouwde mensen. Bij het doorgeven van de duiven kreeg ik een goed gevoel. De duiven waren opgezwollen en bij manier van spreken opnieuw klaar om ingezet te worden. Als je deze rubriek gaat lezen zijn de duiven al onderweg naar La Souterraine , de voorlaatste Nationale vlucht voor oude- en jonge duiven op zaterdag 27 oogst 2011.  Intussen trainen ze goed, zonder hen per se aan het vliegen te houden. En dit laat ons het beste verhopen voor aanstaande Zaterdag…ze zullen er klaar voor zijn. En als de wind nu nog eens  krachtig gaat waaien uit Noordwestelijke richting dan geven we ons nog niet gewonnen. Nog een paar nachten en het is weer zover…Twee maal wonnen we voorheen Nationaal La Souterraine, eenmaal bij de oude duiven, “Adonis” zorgde hiervoor. En eenmaal bij de jonge duiven. Hier was het “Christina” die zich duidelijk de beste toonde en ook de snelste duif werd van gans het contingent : 17.500 duiven in het totaal.

De nieuwe aanhangwagen “ GERALDY – KFZ “ Germany, door ons getest en goed bevonden. Zeer handig in het gebruik. Ligt goed op de baan, is bovendien aerodynamisch, heeft uitneembare drinkgoten. Is gemakkelijk te bedienen, werkelijk een streling voor het oog!

Een paar vaststellingen en bevindingen toch :  Eieren steken en doen aannemen , het lukt wel uiteindelijk. Toch zijn er steeds een paar duivinnen die liefst zelf met eieren komen, dit wanneer hun wederhelft reeds vast aan het broeden is. Dat is de natuur en zo iets is moeilijk te voorkomen. Zelfs alle weken twee nachten korf en een vlucht tussen 450 en 625 kilometers laten vliegen kan dit niet verhinderen. Ook het vallen van de grote slagpennen is nu volop aan de orde van de dag. Een voor een gaan  ze er uit, met een regelmaat van een klok. Gelukkiglijk  hebben we de belangrijkste pennen geknipt waardoor ze ongeveer een tweetal weken langer deze slagpennen vasthouden. Het is een minutieus werk maar het loont echt wel. Het trainen nu van nestduiven. Je weet hoe lastig het kan zijn om duiven op nest te laten trainen. Als je ze laat begaan vliegen ze amper enkele rondjes en afgelopen is de zaak. Hoe kan je zulke duiven nog in zwier houden? Tot in 2010 hebben we steevast een bepaald systeem hiervoor gehandhaafd. Vroeger gingen we als volgt te werk. Alle duiven werden van hun nest genomen en nadien verhinderd om hun nest weer te gaan vervoegen door het neerlaten van het deurtje in het middenstuk van de nestbak. Eens deze klus geklaard werden alle duiven het hok uitgedreven. En zowel doffers als duivinnen werden ’s morgens en ’s avonds een uur lang verplicht aan het vliegen gehouden. Omdat we niet meer zoveel geduld kunnen opbrengen als voorheen en omdat de duivinnen, vooral ’s ochtends, zo geweldig te keer gingen om terug op hun nest te geraken, zonder succes natuurlijk, zijn we gaan zoeken naar een alternatief. Een eenvoudiger, meer aangewezen, doeltreffender systeem dat ook bovendien heel efficiënt blijkt te zijn. Bij ons, sinds 2011, zijn we als volgt nu te werk gegaan.  Eens dat de vliegduiven terug samen zitten , nadat ze kunstmatig op nest werden gebracht, gaan we bij dageraad naar de hokken en  zetten we alle nestbakken halve bak. Duivinnen op hun nest, kunnen dus ook niet samen met de doffers naar buiten stormen. Rond de klok van 07:00u.  gaan alle doffers gedwongen het hok uit voor een verplichte training van +- 90 minuten. En onze jonge duivers van 2011( die nog steeds onpas zitten) worden een paar ogenblikken later naar buiten gejaagd. Zij vormen dan samen een tamelijk grote groep die mekaar gemakkelijk aan het vliegen houdt. En onze ballonnen doen dan wel de rest wijl wij gebruik maken van de tijd om hun rantsoen eten in de grote eetbakken klaar te zetten. Eens dat de training er op zit worden ze binnen geroepen na de tussen-deurtjes in ieder nestvak weer toegankelijk te hebben gemaakt. Hier en daar is er dan wel een duivin die komt kijken en zich afvraagt :”Wat is dat hier weer allemaal?”  In de late namiddag nu herhalen we gans dit scenario. Maar dan blijven de doffers in hun nestbak, halve bak opgesloten. De duivinnen gaan dan naar buiten samen met de jonge duivinnen van 2011, zij moeten, evenals de doffers  gedurende 90 minuten het luchtruim houden. Tegenover de vorige jaren is dit nieuw systeem gemakkelijker van toepassing. Dagelijks hebben we nu maar twee verplichte vluchten daar waar dit voorheen dubbel zoveel was. Of dat nu te maken heeft met gemakzucht? ’t Kan zijn… Voor ons lijkt het in ieder geval gemakkelijker en blijkt het ook efficiënter te werken. De duiven zijn kalmer , rustiger omdat ze weten dat het nest bezet is door hun wederhelft. Hierdoor trainen ze ook veel beter en dat vinden we voor nestduiven zeker van zo’n groot belang als dat voor de vliegduiven een must is.

Aan huis training
Het “BLUE HEAVEN LOFT” team	Gemeenschappelijk en liefdevol overleg

Een lezer heeft vragen en zegt :” Hoe slaag je erin om, week na week met succes en met dezelfde duiven aan vluchten deel te nemen tussen de 450 en de 625 kilometers?”” Welk geheim is hieraan verbonden?” En tussen de regels door kan ik vermoeden dat hij ook wil weten of we iets speciaals geven en hoe we dat in feite vijf maanden aan een stuk kunnen volhouden? Deze vraag kan ik nu niet meer beantwoorden. Ik zal dat nauwgezet en keurig doen in mijn volgende bijdrage… Intussen heeft mijn vrouw me al twee keer geroepen om te komen slapen en ik weet uit ervaring dat ze dat geen derde keer vraagt…Boeken dicht dus en vlug naar boven…Wat kan het leven toch mooi zijn?

THE LOST SON