5 september 2013 : Alle duiven in BLUE HEAVEN LOFT zijn onderweg naar Gueret, de laatste Nationale vlucht op het programma van de KBDB. Nog eenmaal vol verwachting op de thuiskomst van de duiven uitkijken en dan is ook 2013, wat betreft de zware Halve Fondvluchten voorbij. In mijn vorige bijdrage heb ik geschreven dat alle duiven die Gueret hebben weten te verteren en ook in goede conditie hun hok bereiken, sowieso op het vlieghok blijven of er naar toe moeten. Toch is het zo dat bij ons alle vliegduiven geboren in 2010, hoe pijnlijk soms ook, onherroepelijk van de vlieghokken worden verwijderd. Wij weten uit ervaring dat +-60 zware Halve Fondvluchten op vier jaar tijd, het maximum is wat je uit een duif kunt halen. Je doet er beter aan om de jongere generatie een kans te geven. De overheveling bij ons geschiedt vrij vlug en onmiddellijk na de thuiskomst van de laatste vlucht. Het voordeel hiervan is dat de duiven vlugger tot rust komen en de rui onmiddellijk een aanvang neemt. De oude vliegers, dus deze geboren in 2011 en 2012 worden van de hokken genomen, hun nestbak gesloten en alle andere leegstaande plaatsen geopend. Eens de jonge doffers een plaats veroverd hebben krijgen ze de duivin toegewezen die in de desbetreffende nestbak voorheen gebroed heeft. Het uitwennen op het nieuwe hok geschiedt dan ook zonder veel problemen. Ze mogen nog eenmaal op nest komen en uitvliegen, maar wanneer ze een tiental dagen gebroed hebben, nemen we eieren en de duivin weg en die gaan dan naar een leegstaande afdeling van waaruit de jonge duiven gespeeld werden. Pas als de rui voltooid is, brengen we de oude vliegers terug op de vlieghokken, sluiten de nieuwe bewoners een paar dagen op maar blijven toch een tijd lang alles in de gaten houden. De oude heren aanzien de nieuwe gasten immers als indringers die hun territorium zijn komen bezetten. Let dus goed op want vechtpartijen moet je ten alle tijden weten te vermijden. Een duif die eenmaal uit zijn nestbak wordt gevochten, verliest zijn vertrouwen en het is verduiveld moeilijk om het verloren vertrouwen opnieuw te activeren.

Emdotrim: voor een ononderbroken rui!

Vergeet niet om EMDOTRIM (Firma : Ecuphar) in huis te halen (dit is geen betaalde publiciteit). We geven dit product van eind september tot ongeveer 20 oktober : 3 volle weken dus, aan 3 ml. per liter zuiver water, dagelijks te verversen. Het laat toe om de rui, ononderbroken te laten verlopen. Vraag het je dierenarts, hij kan je dat spul bezorgen. Wie zich echt nu niet meer bekommert om zijn duiven, eens het vliegseizoen voorbij is, stelt jaarlijks vast dat de rui van zijn duiven met horten en stoten verloopt, onregelmatig dus. Men heeft natuurlijk het gissen naar de reden hiervoor. Dat de gezondheid van de duiven er zo goed als zeker iets mee te maken heeft, is een feit. De betrachting en het streven naar gezondheid moet dus steeds aanwezig blijven: 365 dagen aan een stuk moet je attent blijven en observeren of er hier en daar toch maar niets misloopt. Hier ligt misschien de basis en het verschil tussen winnen en verliezen? Voor jezelf dus uit te maken wat je kiest.
Maar het staat vast en neem dit van mij aan dat: ”Winners zijn zij die juist wat langer hebben volgehouden.” – Ik kreeg onlangs een vraag gesteld over het vallen van donsveren? Een niet te versmaden aspect bij onze vliegduiven. Maar daar gaan we het een van de volgende weken wel over hebben, even geduld nog voor de steller van deze vraag.
Opmerkelijke vaststelling over vooringenomen duivenliefhebbers:
Standpunt van de Waalse duivenliefhebbers die vinden dat de door de KBDB ingeslagen weg dringend moet gewijzigd worden door een omvorming van meerdere Nationale- naar Interprovinciale vluchten. Mijn persoonlijke visie hierover is de volgende (maar noteer goed dat ik helemaal niets tegen mijn Waalse vrienden heb) : Het feit dat de KBDB leiding iedereen in België de kans geeft om haast wekelijks een Nationale vlucht te kunnen spelen, kan en moet je als melker alleen maar toejuichen en appreciëren. Over melkers die deze mening niet zijn toegedaan durf ik zeggen dat ze niet positief ingesteld zijn. Iets afbreken gaat gemakkelijker dan iets opbouwen. Zeggen dat de duiven zo’n programma niet aan kunnen, houdt ook geen steek. Om zo iets te mogen uiten, moeten ze zelf eerst wel hun duiven meegeven op deze vluchten en pas dan een standpunt innemen. Wie niet deelneemt aan de Nationale vluchten heeft volgens mij geen woord van spreken. Dat is gewoon een feit. En meer nog: men is niet verplicht om iedere week zijn duiven in te zetten. De mogelijkheid wordt toch ruim geboden om bepaalde vluchten uit te kiezen waarop men wil uitblinken. Maar persoonlijk blijf ik erbij, zolang een Nationale vlucht (KBDB) meer dan 10.000 duiven aan de start krijgt, heeft niemand het recht om het initiatief van het nieuw bewind van de KBDB af te breken. Integendeel. En denken dat deze vooringenomen melkers (Walen dus) in een niet bevoorrechte positie zitten, is ook niet waar. Weten zij niet of beseffen ze dat dan niet dat ze op iedere Nationale vlucht 80 tot 100 kilometers korter vliegen dan wij Vlamingen, en hierin overdrijf ik niet, dat kan je vaststellen op de uitslagen.
Als het waar is en iedere melker beseft dat wel, dat de laatste loodjes ook het zwaarst wegen moet je toch beseffen dat hun ingenomen standpunt ongegrond is.
Persoonlijk geloof ik dat onze Waalse vrienden, misschien, waarschijnlijk misnoegd zijn, niet door het mooie, rijkelijke gevulde programma van de Nationale vluchten ingericht door de KBDB, maar wel door hun eigen structuur, hun eigen deelnemingszone waarin het mogelijk is en ook toegelaten dat bepaalde hokken, gelegen in  Vlaams Brabant, hen iedere week alle eerste prijzen afsnoepen? Meer wil ik hier nu niet over kwijt. Ik ga dus niet ingaan op een polemiek. Alleen is het mijn bedoeling om dit toch even duidelijk te stellen en iedereen ter overweging te geven.

We beloofden in vorige bijdrage ook om even wat uitleg te verstrekken over de vader en de moeder van “LEONA” onze eerste Nationaal Nevers bij de oude - en de snelste van het gehele contingent :14.487 duiven. Zowel “BORIS” 2200650/04  de vader (zie afbeelding), als “DAISY” 2190513/05  de moeder (zie afbeelding) van “LEONA” hebben een speciaal verhaal. Het is echter te uitgebreid en we moeten ons beperken nu. Dus gaan we dit verschuiven naar een volgende editie. Sorry …

bezoek de Herbots-webshop

Conclusie : Na 10 jaar hard werken en zwoegen in “BLUE HEAVEN LOFT”, met veel stress, maar ook veel zelfgenoegens, houden we het allemaal, een beetje voor bekeken… De horizon is ver en wijd , het leven oh zo kort maar toch zo mooi . Ja ik weet het maar al te goed… dit is wellicht niet het einde want er is nog werk aan de winkel. Nieuwe uitdagingen aangaan, maar ook rustig willen genieten van alles wat het leven me nog te bieden heeft? “On vit qu’une fois” zeggen onze Waalse vrienden en ze hebben overschot van gelijk. Dat zijn prioriteiten die ik zo maar niet naast me neer kan leggen. Maak je vooral niet ongerust over mij, het gaat nog steeds goed met me, uitstekend zelfs…
Meer duidelijkheid hierover zeker in mijn volgende bijdragen. Bij leven en welzijn groet ik allen, die mij lezen. Moge het je goed gaan,maar  blijf vooral gezond, dat wens ik jullie allemaal van harte…

Uw dienaar

THE LOST SON