Even terug naar onze vorige bijdrage waar we het gehad hebben over het uitzoeken en selecteren van duiven die geschikt zijn om aan winterkweek te gaan doen. Ik voel me namelijk verplicht om er nog iets zeer belangrijks aan toe te voegen. Ik ben wel echt vergeten(bij mij gebeurt dit gewoon automatisch)om er op te wijzen dat bij het beoordelen en evalueren van de vleugel men zeker niet mag  vergeten om te kijken of de duiven geen gekloven of gespleten slagpennen in hun vleugel hebben. Zo goed en zo kwaad mogelijk zal ik dat proces trachten uit te leggen.Het is complex en niet gemakkelijk omdat de vingertoppen van je handen een belangrijk instrument zijn in de zoektocht ernaar. De meeste melkers zijn noeste werkers en verrichten dus veel en  zware handenarbeid waarbij de vingertoppen het meest gebruikt worden. Ze worden hard en ruw en het gevoel verdwijnt hieruit langzamerhand. Wel zij gaan het ook moeilijker hebben om dergelijke duiven er tussen uit te halen zonder een verder en diepgaand onderzoek. Meermaals sinds mijn terugkeer in België kreeg ik de vraag gesteld waarom ik steeds handschoenen draag bij de verzorging van mijn vlieg duiven. De reden hiervoor ligt voor de hand. Ik wil mijn vingertoppen niet laten verharden want zij laten me toe om de meest gevoelige plekken te ontdekken en te betasten. Mijn vrouw is de enige die dat kan beamen..Dat is geen gezever, dat is de pure realiteit. En zouden de Duitsers hier dan toch iets meer over weten? Zij spreken toch immers over hun “Fingerspitzengefühl”? Vele jaren terug, was ik eens op bezoek , samen met mijn vriend Peter Trost uit Aalen(Essingen) Duitsland, bij wijlen Grootmeester Piet de weerd in Breda(Nederland). En eerlijk gezegd, wie Piet heeft bezig gezien bij het manipuleren van een duif zal dat nooit vergeten. Zijn wijze uitspraken zijn nu  nog immer van toepassing en blijven ook nog steeds nazinderen . Zo vertelde hij ons het volgende, toen we hem een duif in handen stopten en hem naar zijn gedacht hierover vroegen. “Wat is een duif? Vroeg hij ons, zonder  ons  de kans te geven om hier op te antwoorden, liet hij mij zijn  prachtig relaas optekenen, dat intussen historisch staat geboekt. Het klinkt als volgt : ”Een duif is voor 90% oriëntaties, het kompas dat een duif toelaat de weg naar huis terug te vinden. Hier hebben we het gissen naar, hierover is nog steeds zeer weinig geweten en bekend. Blijft ons dan nog enkel 10% over die we hebben om de duif te beoordelen. Hierin zijn vervat hetgeen we voelen bij het ter hand nemen van een duif. Goede of slechte pluimen? Korte of lange spieren?, soepele of stramme en harde vleugel.? Het aanschouwen van het oog en de keel? Het evenwicht?, het slot met de stuitbeentjes? Het al dan niet stevig aanvoelen van het borstbeen? Kortom alles wat we zien en ons toelaat om een juiste beoordeling te maken ligt in deze 10% vervat.””En” ging Piet verder :”Nu moet ge weten dat als je 100 melkers hebt er misschien niet één bij is die ook maar 1% van deze 10% onder de knie heeft!” Tot daar deze toch wel wijze uitspraak van Piet de weerd, Reinaert de Vos Zaliger gedachtenis. Ik heb deze paragraaf speciaal genoteerd opdat het hiermede duidelijk moet zijn of toch zou moeten worden hoe moeilijk het wel is om de juiste duiven uit te zoeken voor de aanstaande winterkweek. Alvast succes er mee. Gekloven en gespleten slagpennen komen meestal voor bij duiven  met een droog en hard gevederte. Als je de vleugel open spreidt en je de vier vingertoppen van je hand langzaam laat glijden vanonder de achtervleugel richting grote slagpennen toe, kan je dit euvel,met een beetje oefening goed aanvoelen. Om hier zekerheid over te krijgen, moet je de vleugel van de duif omdraaien, zodat de slagpennen zichtbaar komen  te liggen. Als je dan even een paar maal blaast van dichtbij  zie je hoe de dekpluimpjes langs de onderkant van de vleugel je toelaten om na te kijken of de duif in je handen al dan niet met gekloven pennen zit. In feite is dit een werk dat je al langer had kunnen uitvoeren. Dergelijke duiven zouden reeds veel eerder uit het bestand moeten verdwenen zijn. Hier dan een paar aanduidingen om zulke duiven vlug te onderscheppen. Buiten hun droog en hard vederpak geven zulke duiven je ook de indruk dat hun klein dekveertjes langs de onderkant van de vleugel gelegen, onvoldoende lang zijn. Het gevolg hiervan is dat je een vleugel krijgt waar men zogezegd kan doorpakken als je met de vingertoppen op en neer wrijft langsheen het draagoppervlak. Kijk maar eens goed uit als zulke duiven een bad nemen. Zij zijn het die het meeste tijd nodig hebben om op te drogen. En bij regenweer ga je hen zelden of nooit een vroege prijs zien winnen. En is het je nog niet opgevallen dat bij rond het hok vliegende duiven je geregeld een vlieggeruis hoort. Wel meestal komt dit van duiven met gespleten en gekloven slagpennen. Heb je hen ontdekt, waaruit ze ook mogen komen, gebruik ze niet voor de winterkweek. De tijd dringt en de winterkweek staat voor de deur. En we hebben beloofd nog wat te vertellen over de ogen, de keel en de Combinatie geschiktheid bij het aanparen. De Ogen : Ik moet jullie niet meer gaan vertellen hoe belangrijk ogen wel kunnen zijn? En zolang je ogen u niet bedriegen is er niets aan de hand. Grote Kampioenen komen en gaan tenslotte heen omdat hun zicht op de duiven vermindert en het gevoel in hun handen langzaam verdwijnt. Wat zoeken, en zien we uiteindelijk in het oog van een duif? We houden van duiven met een goed gesloten oog, waarbij de oogappel wordt afgesloten door een cirkelvormig ooglid. Duiven met ovale ogen in de vorm van een ei (Duiven-kieken) krijgen bij ons geen kans om het nageslacht te verstevigen. Hun ogen zijn ofwel vochtig ofwel lijden ze aan oogbindvliesontsteking en zijn dus dringend aan behandeling toe. Meer hierover, ten gepaste tijde maar zeker voor de aanvang van het vliegseizoen 2012. Met de kleur van de ogen moeten we toch even oppassen. Tussen alle oogkleuren vindt men uitstekende vliegers. Daarom is het zeer gevaarlijk om duiven te weerhouden alleen zich baserend op de kleur van hun ogen. Mooie ogen zijn natuurlijk verleidelijk en als je goed toekijkt stellen ze u instaat om de gezondheids toestand er uit af te lezen. En dat is toch van belang? Bij vrouwen is dat ook zo het geval. Er zijn er bij aan wiens ogen en blikken een man moeilijk of niet kan weerstaan. Hij die hier op in gaat komt meestal bedrogen thuis. Bij een verdere ontmanteling wordt dat dan wel heel duidelijk. Daarvoor is het dan echt wel goed dat het berouw  er pas komt na de zonde en niet ervoor…Want we weten het wel allemaal dat mooie vrouwen en bloemen niet lang langs de weg blijven staan zonder geplukt te worden. Zorg en zoek naar ogen die droog staan en een schitterende uitstraling hebben. Ogen waar de kleuren er als het ware haast met een penceel zijn op aangebracht. Ogen ook die een eerder kleine pupil om kaderen. Met duiven waarvan de ogen een niet omschrijfbare en dus onduidelijke kleur vertonen moet je dubbel oppassen. Speel ze liever voor wat ze waard zijn. Laat de mand de selectie doen want die liegt zelden. En ten laatste zoeken we steeds naar duiven met een volledige verkenningscirkel. Je vindt deze meestal bij duivinnen, minder bij de duivers. Wat sommigen ook mogen beweren, deze verkenningscirkel speelt wel degelijk een voorname rol bij de kweek. Als een van de partners beschikt over een volledig verkenningscirkel is dat zeker een pluspunt. Maar houdt er echt wel rekening mee dat je nooit een duif mag selecteren en weerhouden alleen maar omdat ze deze cirkel vertoont. Toch is deze cirkel een belangrijk onderdeel in dit complex geheel bij duiven waaruit wordt gekweekt.

FOR A BETTER BREEDING

De Keel nu : Normaal moet je niet in de keel kijken als de duif die je in handen hebt, rustig aanvoelt, zelfvertrouwen uitstraalt, witte neus-oogranden heeft, met een buitengewoon  en zacht zijde-achtig gevederte zich voordoet. We kijken pas dan in de keel als er enige twijfel hierover bestaat. Want een keel moet roos van kleur zijn, echt niet ontstoken, zuiver van slijmen en de opening van de luchtpijp in de vorm van een gerstkorrel , haast onbeweeglijk bij het in- en uitademen. Duiven waarbij je iets anders ziet en vaststelt in de keel, zijn dringend aan een medisch onderzoek toe. Oppassen echter bij te vette duiven, zij kunnen een uitzondering hierop zijn. Combinatiegeschiktheid van een kweekkoppel: Wij zullen steeds, en dat zolang het mogelijk is, gaan zoeken naar duiven die elkaar gaan aanvullen en als dusdanig zeer goed bij elkaar gaan passen. Zonder echt aan compensatie te gaan doen. Groot met klein gaan we nooit samenbrengen. Wat hier uit  voortkomt is onzeker, de natuur heeft immers zijn grillen en is wispelturig bij het vererven. We koppelen dus zo dat zeker één van de twee partners een volledige verkenningscirkel heeft. We hebben liefst een wat grotere duivin in het nest. Blauwe duiven gaan samen met Blauwen., Gesteke(Krassen) gaan samen met gesteken (Krassen)? Het pigment en de intensiviteit van de kleuren worden hierdoor duidelijker. Witogen gaan samen met witogen. Geelogers delen hun nest met geelogers. Daar waar rood-en gekleurde ogen altijd worden samen gezet. Alleen in de zomer wijken we even af van deze werkwijze  en systeem van kweken.. Voor de laatste ronde uit onze kweekduiven gaan we witogers samen brengen met geelogers.  Maar blijven rood-en felgekleurde ogen verder toch samen in het nest. Waarom dan ? Omdat we ieder jaar uit deze lichting duiven gaan selecteren en uitkiezen om ons toekomstig kweek hok  te gaan bevolken. De ervaring heeft ons in de loop der jaren geleerd dat deze zomerjongen meer weerbaarheid vertonen dan hun vroeger geboren broers/zusters/halfzusters en halfbroeders. En wees er zeker van  : alles van het verleden is gisteren gestorven; alles van de toekomst wordt  vandaag geboren…   Begin december zijn we er terug, tot dan, bij leven en welzijn…

THE LOST SON