DE TOVENAAR VAN ZOUTLEEUW��!

Zoutleeuw - In zijn nieuwste song komt Raymond Van het Groenewoud er rond voor uit..."Ik ben God niet !" ... en hij zal wel gelijk hebben. Wij denken dat we die "God" afgelopen weekeinde wel gevonden hebben ... minder muzikaal maar zoveel meer duivenmelker...hij woont in Zoutleeuw en luistert naar de naam Michel Vanlint . Amper enkele jaren terug in het Belgenland..."zegge en schrijve" vier nationale overwinningen... een olympiadeduif in Porto...naast nog enkele semi-nationale en provinciale overwinningen. Tweemaal nationaal Bourges winnen in hetzelfde seizoen...dat kunnen alleen de allergrootsten...dat kunnen alleen tovenaars ! Vriend en lachbek Bèrke Derwa heeft Michel al verwittigd...begin maar wat op de rem te staan...anders wordt er aan uw uitwijzingsbevel naar Taiwan gewerkt ��

Michel Vanlint : Ik had de indruk dat ik tijdens de voorbereiding van oude, jaarse en jonge duiven een beetje te gedreven te werk was gegaan. Ik had mijn duiven vrij gemaakt van de klassieke kwalen...tricho (pilletje) en kopziekten (3 dagen een antibiotica-preparaat)... en het leek erop dat dit de oorzaak was van een dipje in de conditie. De duiven zaten er minder levendig bij...trainden met minder overtuiging...en ik moest noodgedwongen naar een lagere versnelling overschakelen.

Tegen mijn gewoonte in...nog nooit gedaan in mijn hele duivenmelkersloopbaan...maar de laatste week voor de inkorving van Bourges hebben mijn duiven twee tot drie keer per dag zuiver water gekregen. Ze moeten raar opgekeken hebben want ze waren nu al die andere smaakjes gewoon...maar ze herpakten zich...en ik kon mijn Bourges-vliegers met een gerust gemoed en heel wat verwachtingen inkorven."

Michel Vanlint fokte zich...1 e en 2 e ronde samen...zo'n honderd jonge duiven die het buikje vol kregen en op hun gemak mochten uitgroeien tot D-day. Ze werden verduisterd vanaf 1 maart tot 4 weken voor Bourges...werden zeer goed opgeleerd...en gingen via Laon...Soissons...Toury...naar Bourges. Toch heeft de Bourges-winnares reeds 4 pennen gestoten.

De jongen van Vanlint doen het toch niet zo fameus werd links en rechts geopperd...maar beter dan wie ook wist Michel dat je op de nationaals van het najaar aan de start moet komen met een ploeg "frisse jongen". Ze moeten ervaring hebben wordt er gezegd...maar Bourges win je niet met jongen bij wie het bobijntje al een heel eind opgeschoten is...

De jongen bleven samen tot ze Laon gevlogen hadden (9 juli)....zonder nestje...want het kruit moet niet verschoten vooraleer de oorlog begint. Maar daarna ging het volle kracht vooruit... De laatste twee weken voor Bourges werden de jongen 3x per week weggebracht tot 25 à 40 km ...allemaal samen gelost...eventjes samen op het hok...en daarna opnieuw gescheiden.

De dag van de inkorving werden oude, jaarse en jonge om 11 u gelost op 25 km ...bleven na thuiskomst samen op het hok tot 14 u...werden dan opnieuw gescheiden...werden dan met een tussenpauze van 2 u tweemaal gevoederd (alleen wat ze het meest lusten)...en de jongen gingen daarna de mand in zonder de partner nog te zien.

De oude duiven en de jaarlingen kregen daarna hun partner nog een dikke minuut in hun woonbak...en wanneer de doffer in de nestschotel lag te lokken en de duivin op haar start naar hem toeschoot werden ze gelijktijdig in de mand gezet. Zo worden alle paren (totaal weduwschap) stuk voor stuk ingekorfd...en het inkorvingsritueel duurde zo maar eventjes 3,5 uur. Noteren...belangrijk...de twee partners worden gelijktijdig in de mand gezet...en niet eerst de doffers en daarna de duivinnen. Doffer noch duivin mogen de indruk krijgen dat ze opnieuw gescheiden worden... Zo gingen er 13 oude...36 jaarse ( 5 in de eerste 100 nationaal) en 35 jongen op transport naar Bourges.

En dan het verhaal van "Barbara"...de nationale winnares Bourges 2005 !

"Barbara" was gepaard met een echte Don Juan...een macho die ook zijn oog had laten vallen op nog ander vrouwelijk schoon...en die best wel twee vrouwtjes aankon. En "duivenpsycholoog" Michel Vanlint had meteen in de gaten dat met die driehoeksverhouding wel wat aan te vangen was en plaatste een kartonnen doos op een strategische plaats op het hok. "Barbara" had ondertussen al menig robbertje gevochten met haar aartsrivale en de situatie was ondertussen zo geëvolueerd dat Don Juan en zijn aanhoudster zaten te stoeien in de kartonnen doos...en "Barbara" spinnijdig steeds maar over en weer wipte van de eetbak tot bovenop de kartonnen doos...en omgekeerd. Ze loerde van ver door de opening om een glimp van het liefdespel op te vangen...en Michel gaf haar met zijn "magische stok" een zetje in rug zodat ze volledig in het vizier kwam van haar rivale. Die schoot als een "razende Roeland" uit haar liefdesnestje en achtervolgde "Barbara" wel drie hokken ver... Genoteerd mijmerde slimme Michel...en bij de inkorving herhaalde hij dit hele scenario...maar zorgde er wel voor dat "Barabara" als winnares uit de strijd kwam.

En of ze als winnares uit de strijd kwam ! Als een weerlicht schoot ze bij aankomst naar de spoetnik...en alsof de duivel haar op de hielen zat haastte ze zich naar binnen...geen seconde verloren. Maar goed ook zegde Michel... want het kwam op centimeters aan...maar ze vloerde met machtig veel panache het hele deelnemersveld van 32724 jonge duiven.

Wat er moet gebeuren om Michel Vanlint uit zijn lood te krijgen...geen mens die het weet ! Rustig... onverstoorbaar ...geen woord hoger dan het ander...beide voeten stevig op de grond ...maar de echte vakman die maniakaal gedreven met zijn duivenliefhebberij bezig is. Terwijl we nu toch met het wierookvat zwaaien... zeker zijn vrouwtje ???? en dochter Linda niet vergeten...zij maken het werk van de grootmeester stukken lichter. Zij zorgen ervoor dat het zonnetjes altijd schijnt in Zoutleeuw...ook wanneer de regen met bakken uit de hemel valt !